“Normaliter is zondag onze drukste dag van de week. Chineesdag hè? Lekker traditioneel. Direct na de persconferentie een jaar geleden, konden we de gasten voor die avond nog net op tijd afbellen. Daar zaten we dan met het complete team: en nu? Niet alleen de inkomsten van het restaurant en de catering vielen weg, ook bezorging en afhaal kwamen de eerste week stil te liggen. Iedereen was de weg kwijt en mensen stormden massaal de supermarkten binnen. Als dit het nieuwe normaal wordt, kan ik beter stoppen, dacht ik toen.

In die eerste weken wilde ik niet in de zaak zijn. Wat voeg ik hier nog toe? Ik ben gastheer en sommelier. Ik begeleid gasten in een gezellige avond eten en drinken. De afhaal en bezorging loopt prima door zonder mij. Opeens zat ik veel thuis. Zelfs tijdens etenstijd, doordeweeks én in het weekend. Die familietijd was wel goud, maar op een gegeven moment ben je dat ook wel weer beu. Je wilt wat doen. Ondernemen. Toen heb ik mezelf herpakt.

In het begin van de lockdown zat mijn glas halfvol met troebele en verouderde wijn waar de frisheid duidelijk vanaf was. Inmiddels zijn we een jaar verder, weten we meer en is mijn glas gevuld met een frisse aperitiefwijn. Een heldere, transparante wijn waar ik er graag nog eentje van drink. Ik heb de vibe weer te pakken. Wij houden dit vol. Ik maak het mensen graag zichtbaar naar de zin, maar met afhaal en bezorging kan ook veel. We zijn druk in de weer met onze dinerboxen en Chinese hotpotconcept. Zo blijf je groeien en ontwikkelen.

Ik wilde het woord niet gebruiken, maar een beetje perspectief zou mooi zijn. Jasmine Palace is zeker weten levensvatbaar, maar er moet nu wel wat gebeuren. In het positieve scenario hoop ik rond de zomer weer te openen. Wie weet ontvang ik in december zelfs wel weer grotere gezelschappen. Als dat zo is zie ik een gevuld glas witte wijn voor me en daarna een glas volle rode wijn. Tegen die tijd lusten we er wel een paar met z’n allen!”